Sanki içim ölmüş gibi hissediyorum, nefes alan bir hayaletmişim... Bazen canınızı çok yakan insanlar oluyor, mesela sizi en çok tanıyan arkadaşınız gibi. Bir gün suratınıza bakıp ''sen aşık olmayacaksın bundan sonra'' diyor. Bunca zaman sizin ''lan acaba hep böyle mi kalacağım'' diye fısıldadığınız korkunuzu çaatt diye söylüyor işte. 

Eğer böyle arkadaşlarınız varsa şanslısınız, bakmayın yazının ilk kısmının bu kadar karamsar olduğuna. Böyle arkadaşlar iyiki varlar; çünkü bazen kişi gerçeği bilmek ister. Ben gerçeği duydum, kabullenmem biraz zaman alsa da onu da yaptım. Bazen sadece kabullenirsiniz, yapabileceğiniz başka bir şey olmadığı için. Çünkü kokusu burnundaysa hiç unutamazsın, çünkü birisi ne zaman sigara içse kokudan nefret edersin ama o anları hatırlarsın. Çaresi yok bir kez aşık olduysan özlemden ölsen de kapatamazsın yaranı. Bazı yaralar sadece kabuk tutar ama hiç iyileşmez... 

Kısacası aşkından ölürsün ama insanlar bilmez...